Cmentarz wojenny nr 161 w Tuchowie jest zabytkowym cmentarzem z I wojny światowej, zaprojektowany został przez niemieckiego architekta Heinricha Scholza jako oddzielna kwatera na starym, już wówczas nieczynnym cmentarzu parafialnym z 1825 r. w Tuchowie. Znajduje się przy wiadukcie kolejowym. Cmentarz wykonano na planie prostokąta, ale z dużym dodatkowym występem na pomnik na jego tylnej ścianie. Ogrodzenie cmentarza tworzą metalowe rury rozpięte między murowanymi z kamienia słupkami. Wejście na cmentarz prowadzi dwuskrzydłowa bramka, na której widnieje motyw krzyża.
Głównym elementem ozdobnym jest znajdujący się na przeciwległym od furtki boku cmentarza pomnik. Jest murowany z kamienia i zwieńczony betonowym krzyżem. Na przedniej ścianie posiada datę 1914.
Od furtki do ściany pomnikowej prowadzi alejka, groby żołnierzy umieszczone są symetrycznie w pięciu rzędach po obu jej stronach. Są to betonowe podmurówki wyznaczające granice mogił oraz betonowe stele z blaszanymi tabliczkami imiennymi. Nazwiska na tabliczkach nie da się jednak odczytać. Stele zwieńczone są żeliwnymi krzyżami. Są dwa rodzaje tych krzyży: maltańskie i lotaryńskie.
Na cmentarzu tym pochowano 86 żołnierzy armii rosyjskiej i 8 żołnierzy austro-węgierskich, w 44 grobach pojedynczych i 9 zbiorowych.
Wszyscy pochowani tutaj żołnierze rosyjscy zginęli w grudniu 1914 r., ich pochówku dokonała więc armia rosyjska, która wówczas zajęła te tereny. Nazwiska tych żołnierzy nie są znane. Żołnierze austriaccy zginęli 5 maja 1915 r. podczas wielkiej ofensywy sprzymierzonych wojsk austro-węgierskich i niemieckich, znanej jako Bitwa pod Gorlicami. Z nazwisk znanych jest dwóch z nich. Żołnierze zginęli w walkach na terenie miasta lub zmarli na skutek odniesionych ran w pobliskim „domu dla ubogich i kalek”, który był tuż przy ogrodzeniu starego cmentarza i spełniał wówczas rolę szpitala.
Do budowy cmentarza Austriacy przystąpili w 1915 r. po wypędzeniu z tych terenów armii rosyjskiej. Cmentarz zachowany jest w bardzo dobrym stanie, niezniszczony został pomnik i zachowały się wszystkie krzyże na stelach. Był odnawiany. Usunięto m.in. zbyt rozrośnięty żywopłot, który zasłaniał cmentarz. Dzięki temu cmentarz widoczny jest z wiaduktu kolejowego.
